heyrətlənmə — «Heyrətlənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrət — 1. is. Qeyri adi, gözlənilməz, qəribə, anlaşılmaz bir şeydən, hadisədən çaşqınlıq halı; təəccüb. Usta Murtuz heyrətindən qayıdıb aşağı baxdı. M. C.. <Oğlan> yəqin mənim üzümdə heyrət əlaməti görüb əlavə etdi. M. Rz.. Heyrət almaq (götürmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətlənmək — f. Heyrət etmək, təəccüblənmək, təəccüb etmək. Kazım fəqət xəbərsizdi bu işdən; Gəldi, gördü, heyrətləndi bir qədər. M. Müş.. Mənsə heyrətləndim, sözün doğrusu; Dedim, nə olmuşdur? Nə danışır bu? S. V.. Bu heyrətlər donuqları heyrətləndirər; Bu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətbəxş — ə. və f. bax: heyrətəngiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heyrətrəs — ə. və f. heyrətə salan, çaşdıran … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heyrətzədə — ə. və f. heyrətlənmiş, mat qalmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
heyrətləndirmə — «Heyrətləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətamiz — sif. <ər. heyrət və fars. . . . . amiz> Heyrət doğuran, qəribə, heyrətə salan, təəccüblə, gözlənilməz, heyrətəngiz. Heyrətamiz mənzərə. – Dünya hadisələri heyrətamiz bir sürətlə inkişaf edir, insanları hər gün yeni bir vaqiə qarşısında… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətli — sif. Heyrət doğuran, gözlənilməz, qəribə, heyrətə salan; təəccüblü, heyrətamiz, heyrətəngiz. <Dərviş> heyrətli və kəskin bir nəzərlə baxınıb durur. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətləndirmək — f. Heyrət doğurmaq, heyrətə salmaq, təəccübləndirmək. <Abışın> səsi Qədiri daha da heyrətləndirirdi. M. C.. Cavan leytenantın gözlərindəki mətinlik, gizli ehtiras və odlu yalvarış onu heyrətləndirirdi. H. Seyidbəyli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyrətəngiz — <ər. heyrət və fars. . . . əngiz> bax heyrətamiz. Nigar heyrətəngiz bir sima ilə baxdı, düşündü və böyük qardaşına fikrini açıq söyləməyə cəsarət eləmədi. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti